Α. Περίπτωση ατυχήματος εξ αφορμής της εργασίας αποτελεί και η μετά την εκδήλωση της νόσου εξακολούθηση της παραμονής του ναυτικού στο πλοίο, έστω και υπό κανονικές συνθήκες, χωρίς όμως να παρέχεται σε αυτόν η προσήκουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είτε αυτό οφείλεται σε αμέλεια του πλοιάρχου ή τρίτου, ή και χωρίς αυτήν και μάλιστα από οποιαδήποτε αιτία, εάν η παράλειψη αυτή, ως πρόσφορη αιτία, επέφερε την επιδείνωση της υπάρχουσας ασθενείας του, η οποία είχε ως συνέπεια τον θάνατο του, και η οποία, άλλως, με την παροχή της δέουσας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, υπό τη μορφή της άμεσης άλλως έγκαιρης έναρξης της προσήκουσας θεραπευτικής αγωγής, θα ήταν δυνατόν, ενόψει των συγχρόνων ιατρικών μεθόδων και μέσων, να αποφευχθεί.
Β. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 του Κανονισμού εργασίας επί των ελληνικών φορτηγών πλοίων ολικής χωρητικότητας 800 κόρων και άνω, ο πλοίαρχος, λαμβάνοντας γνώση ασθενείας ή ατυχήματος κάποιου από τους επιβαίνοντες, μεριμνά να παρασχεθούν αμέσως στον πάσχοντα οι πρώτες βοήθειες. Παρέχει την, κατά τον πρόχειρο ιατρικό οδηγό, ενδεικνυόμενη βοήθεια και ζητεί, εν ανάγκη, με τον ασύρματο του πλοίου ιατρική συνδρομή, τηλεγραφώντας τα συμπτώματα της νόσου.
Γ. Σε περίπτωση βαρείας ασθενείας ή ατυχήματος οφείλει επί πλέον να επιζητήσει την προσέγγιση με άλλο πλοίο που διαθέτει ιατρό ή την αποστολή κατάλληλων μέσων μεταφοράς του πάσχοντος ή να καταπλεύσει, εφ όσον είναι δυνατόν, στον πλησιέστερο λιμένα και να συνεννοηθεί με τη Λιμενική ή Προξενική και την Υγειονομική Αρχή για την εισαγωγή του πάσχοντος σε νοσοκομείο ή κλινική. Εάν πρόκειται για μέλος του πληρώματος συνεννοείται και με τον αντιπρόσωπο του πλοίου για την παροχή στον πάσχοντα των μέσων νοσηλείας και συντήρησης μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, ή κλινική καθώς και για την παλιννόστηση του (ΕφΠειρ 145/2010).