Αποζημίωση λόγω απώλειας εισοδήματος.
Κατά την διάταξη του 929 ΑΚ «Σε περίπτωση βλάβης του σώματος προσώπου η αποζημίωση περιλαμβάνει, εκτός από τα νοσήλια και τη ζημία που έχει ήδη επέλθει, ο,τιδήποτε ο παθών θα στερείται στο μέλλον ή θα ξοδεύει επιπλέον εξαιτίας της αύξησης των δαπανών του. Υποχρέωση αποζημίωσης υπάρχει και προς τον τρίτο, ο οποίος είχε κατά τον νόμο δικαίωμα να απαιτήσει την παροχή υπηρεσιών από τον παθόντα και τις στερείται». Περαιτέρω, σύμφωνα κατά την διάταξη του 298 ΑΚ «Η αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία), καθώς και το διαφυγόν κέρδος. Τέτοιο κέρδος λογίζεται εκείνο που προσδοκά κανείς με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί».
Από τον συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι ο παθών δικαιούται να αξιώσει και την μελλοντική αποθετική του ζημία (διαφυγόν κέρδος) γιατί, λόγω της συνεπεία της βλάβης της υγείας ή του σώματος, μειωμένης ικανότητας προς εργασία, χάνει τα εισοδήματα από την εργασία, την οποία έχοντας πλήρη ικανότητα κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα ασκούσε στο μέλλον. Προς τούτο όμως δεν απαιτείται βεβαιότητα, αρκούσας πιθανότητας κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων πράγμα που πρέπει να προκύπτει από τις ιδιαίτερες περιστάσεις, ιδιαίτερα δε από τα προς τούτο ληφθέντα μέτρα. Από τις ίδιες διατάξεις προκύπτει ότι η δυνατότητα επιδίωξης μελλοντικής ζημίας, υπάρχει, έστω και αν ακόμη δεν έχει επέλθει η τελευταία και συνεπώς δεν έχει πληρωθεί ένας όρος του πραγματικού του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου (όπως π.χ, ο ανήλικος που δεν θα εργάζονταν κατά το χρόνο του ατυχήματος αλλά θα εργαζόταν μελλοντικά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων) (ΑΠ 206/1996 Eλ.Δνη 37/544)
Περαιτέρω, σύμφωνα με την διάταξη του 930 ΑΚ «Η αποζημίωση των δύο προηγούμενων άρθρων που αναφέρεται στο μέλλον καταβάλλεται σε χρηματικές δόσεις κατά μήνα. Όταν υπάρχει σπουδαίος λόγος, η αποζημίωση μπορεί να επιδικαστεί σε κεφάλαιο εφάπαξ. Ο οφειλέτης της αποζημίωσης μπορεί κατά τις περιστάσεις να υποχρεωθεί να παράσχει ασφάλεια. Η αξίωση αποζημίωσης δεν αποκλείεται από το λόγο ότι κάποιος άλλος έχει την υποχρέωση να αποζημιώσει ή να διατρέφει αυτόν που αδικήθηκε». Κατά την διάταξη αυτή, η αποζημίωση των διατάξεων των άρθρων 928 και 929 ΑΚ, που αναφέρεται στο μέλλον, καταβάλλεται σε χρηματικές δόσεις κατά μήνα. Η διάταξη αυτή αφορά στην αποκατάσταση των διαρκών και περιοδικών μελλοντικών ζημιών λόγω θανατώσεως του υποχρέου σε διατροφή ή σε παροχή υπηρεσιών καθώς και λόγω μελλοντικών στερήσεων, αυξήσεως δαπανών ή απώλειας υπηρεσιών (Γεωργιάδης σε Γεωργιάδη - Σταθόπουλο, Αστικός Κώδιξ, άρθρο 930, σελ. 804επ.). Ο λόγος, για τον οποίο ο νόμος καθιερώνει τον τρόπο αυτό καταβολής της αποζημιώσεως είναι η φύση της ζημίας που γεννιέται στο μέλλον διαρκώς και περιοδικώς. Το συμφέρον του δικαιούχου επιβάλλει, η αποκατάσταση της ζημίας αυτής να γίνεται με μηνιαίες χρηματικές δόσεις.
Η χρηματική αποζημίωση με την 929 ΑΚ εννοιολογικώς συνδέεται με την επίκληση και απόδειξη περιουσιακής ζημίας, δηλαδή τη διαφορά μεταξύ της περιουσιακής καταστάσεως μετά το ζημιογόνο γεγονός και εκείνης που θα υπήρχε χωρίς αυτό. Δεν αποτελεί αποζημίωση κατά την 931 ΑΚ, ούτε χρηματική ικανοποίηση της 932 ΑΚ. Η περίπτωση, όμως, ανικανότητας προς εργασία, συνεπεία αναπηρίας ή παραμορφώσεως, εφ όσον προκαλείται στον παθόντα περιουσιακή ζημία, αποτελεί βάση αξιώσεως προς αποζημίωση που στηρίζεται στην ΑΚ 929, εφ όσον μπορεί να γίνει πρόβλεψη, ότι η αναπηρία ή παραμόρφωση θα προκαλέσει στον παθόντα συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία. Αν όχι εισάγεται με την 931 ΑΚ, εφ όσον όμως είναι βέβαιο, ότι η αναπηρία ή παραμόρφωση ανάλογα με το βαθμό της και τις λοιπές συντρέχουσες περιστάσεις (ηλικία, φύλο, κλίσεις και επιθυμίες του παθόντος) οπωσδήποτε θα έχει δυσμενή επίδραση στην κοινωνική ή οικονομική εξέλιξη του προσώπου, κατά τρόπο όμως που δεν δύναται επακριβώς να προσδιορισθεί