Α. Από το άρθρο 6 παρ. 1 εδ.β του π.δ. 237/86, που ορίζει ότι «εξαιρείται η αστική ευθύνη των προσώπων που επελήφθησαν του αυτοκινήτου με κλοπή ή βία και αυτών που προκάλεσαν το ατύχημα εκ προθέσεως» προκύπτει ότι δεν καλύπτεται ασφαλιστικά ο κύριος και ο κάτοχος που από πρόθεση προκάλεσαν ατύχημα σε τρίτο κατά την οδήγηση του ασφαλισμένου αυτοκινήτου.
Β. Ο ασφαλιστής επιτρεπτώς προβάλλει τη σχετική ένσταση απαλλαγής κατά του τρίτου, του άρθρου 11 παρ 1 του π.δ 237/86 μη εφαρμοζόμενου, αφού η απαγόρευση προβολής της σχετικής ένστασης έναντι του τρίτου αφορά ζημία προξενουμένη από οδηγό μη κύριο και κάτοχο (ΑΠ 1505/2012, ΑΠ 1060/2018).
Γ. Στην έννοια της πρόθεσης περιλαμβάνεται ο δόλος (άμεσος) ως και ο ενδεχόμενος δόλος, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ. 1 ΠΚ υπάρχει όταν ο δράστης γνωρίζει ότι από την πράξη του ενδέχεται να προκληθούν υλικές ζημίες στο όχημα του άλλου και σωματικές βλάβες τουλάχιστον στην μία πλευρά και αποδέχεται το αποτέλεσμα αυτό (ΑΠ 1272/2001, ΑΠ 1206/2000), Ενδεχόμενος δόλος υπάρχει στην περίπτωση που ο δράστης δεν επιδιώκει μεν το εγκληματικό αποτέλεσμα, αλλά αποβλέπει σε κάτι άλλο, προβλέπει όμως ότι η εκπλήρωση της επιδίωξής του θα έχει ενδεχόμενη (πιθανή) συνέπεια την πραγμάτωση του εγκληματικού αποτελέσματος και παρ όλα αυτά προχωρεί στην τέλεση της πράξης του. Αποδέχομαι δε τον κίνδυνο επέλευσης του αποτελέσματος σημαίνει σταθμίζω τα υπέρ και κατά με βάση τα δεδομένα στοιχεία και αποφασίζω να προβώ στην πράξη, επειδή αυτό μου είναι σημαντικότερο από το φόβο μήπως επέλθει τελικά το αποτέλεσμα. Όταν ο δράστης προβαίνει στο εγχείρημα, παρά το υψηλό ποσοστό κινδύνου, είναι λογικό να συμπεραίνουμε ότι αυτός αποδέχεται το αποτέλεσμα.
Δ. Η ελπίδα, ή η απλή ευχή, ή επιθυμία του δράστη περί μη επέλευσης του από αυτόν προβλεπομένου ως ενδεχόμενου να επέλθει εγκληματικού αποτελέσματος, καθώς και η αδιαφορία του δράστη για το αποτέλεσμα, εντάσσονται κατά την ορθότερη και μάλλον κρατούσα άποψη στη νομολογία και στην επιστήμη στο πεδίο του ενδεχόμενου δόλου και όχι στο πεδίο της συγγενούς προς το ενδεχόμενο δόλο έννοιας της ενσυνείδητης αμέλειας, για τη συνδρομή της οποίας απαιτείται όχι ελπίδα, αλλά πίστη περί μη επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος. Το ότι η έννοια της ελπίδας, ή της απλής ευχής εντάσσεται στο πεδίο του ενδεχόμενου δόλου προκύπτει από το γεγονός ότι η συνέχιση της κινδυνώδους δραστηριότητας, παρά την ύπαρξη ελπίδας αποφυγής του εγκληματικού αποτελέσματος, δείχνει ότι σπουδαιότερη για το δράστη είναι η επίτευξη του τελικού σκοπού του, παρά η διαφύλαξη του εννόμου αγαθού του οποίου πιθανολογείται η βλάβη (ΑΠ 1061/1997, ΑΠ 1124/95). Αλλωστε δεν είναι απαραίτητο ο δράστης για το αποτέλεσμα αυτό το οποίο ήλεγχε με την ενέργεια, ή την παράλειψή του, να είχε μέσα του συνεχώς εναργή την γνώση και την βούληση. Αρκεί ότι υπάρχει η επίγνωση στο περιθώριο της συνείδησής του.