Α. Κατά το άρθρο 928 εδ. β ΑΚ, σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου, ο υπαίτιος υποχρεούται να αποζημιώσει εκείνον που κατά νόμο είχε δικαίωμα να απαιτήσει από το θύμα διατροφή, ή παροχή υπηρεσιών.
Β. Κατά το άρθρο 1508 ΑΚ, το τέκνο, εφ όσον αποτελεί μέλος του οίκου των γονέων του και ανατρέφεται, ή διατρέφεται, από αυτούς, υποχρεούται να παρέχει στους γονείς του για τη διοίκηση του οίκου, ή την άσκηση του επαγγέλματός τους, υπηρεσίες ανάλογες με τις δυνάμεις τους και τις βιοτικές συνθήκες του ίδιου και της οικογένειάς του.
Γ. Από την διάταξη αυτή, που είναι αναγκαστικού δικαίου, συνάγεται ότι για να δημιουργηθεί υποχρέωση του τέκνου προς παροχή υπηρεσιών, χωρίς αντίστοιχο δικαίωμα αμοιβής, προς τους γονείς ή τον γονέα, που παρέχουν σ' αυτό διατροφή, όταν είναι ενήλικο, ή μεριμνούν για την ανατροφή του όταν είναι ανήλικο, πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις
α) Το τέκνο να έχει συμπληρωμένο τουλάχιστον το 14ο έτος της ηλικίας του, πριν από το οποίο δεν είναι επιτρεπτή, κατά το άρθρο 135 ΑΚ, ούτε η εκμίσθωση της εργασίας του τέκνου σε τρίτους
β) Να συνοικεί με τους γονείς του, έστω και αν είναι έγγαμο ή περιοδικά διαμένει σε διαφορετικό τόπο ή οικία.
γ) Να διατρέφεται από τους γονείς του, δηλαδή να παρέχονται σ' αυτό σε είδος και χρήμα τα απαραίτητα μέσα για τροφή, ένδυση, στέγαση, ψυχαγωγία, μόρφωση και επαγγελματική εκπαίδευση, ανεξαρτήτως αν η παροχή της διατροφής αυτής είναι εκούσια ή επιβάλλεται κατ' άρθρο 1485 επ. ΑΚ και
δ) Οι υπηρεσίες του τέκνου για τη διοίκηση του οίκου των γονέων του ή την άσκηση του επαγγέλματός τους να βρίσκονται σε αναλογία τόσο με τις δυνάμεις του τέκνου, όσο και με τις βιοτικές συνθήκες του ίδιου και των γονέων του, που υπαγορεύουν την ανάγκη παροχής των υπηρεσιών του.
Δ. Από το συνδυασμό και των δύο διατάξεων αυτών προκύπτει ότι σε περίπτωση θανάτωσης τέκνου, που αποτελούσε μέλος του οίκου των γονέων του και ανατρεφόταν, ή διατρεφόταν, από αυτούς, ο υπαίτιος για την θανάτωσή του έχει υποχρέωση να αποζημιώσει τους γονείς του, οι οποίοι είχαν δικαίωμα, κατά το άρθρο 1508 ΑΚ, να απαιτούν από το θανατωθέν τέκνο τους, για την διοίκηση του οίκου τους, ή την άσκηση του επαγγέλματός τους, υπηρεσίες ανάλογες με τις δυνάμεις του και τις βιοτικές συνθήκες του ίδιου και της οικογένειάς του. Η υποχρέωση αυτή της αποζημιώσεως υπάρχει, είτε είναι η ευθύνη υποκειμενική, είτε αντικειμενική, ενώ ο δικαιούχος υπόκειται στην ένσταση του άρθρο 300 ΑΚ (ΑΠ 505/1999, ΑΠ 1447/1983, ΑΠ 121/1979). ΑΠ 1297/2014
Ε. Σε συνδυασμό με την διάταξη του άρθρου 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι για το ορισμένο της σχετικής αγωγής αρκεί να εκτίθεται σε αυτή ότι το τέκνο αποτελούσε μέλος του οίκου των γονέων του και διατρεφόταν απ αυτούς, καθώς και να προσδιορίζεται το είδος και η έκταση των υπηρεσιών που προσέφερε, ώστε να καθίσταται δυνατό να κριθεί αν αυτές ήταν ανάλογες με τις δυνάμεις και τις βιοτικές του συνθήκες και να αποτιμηθεί η αξία τους (ΑΠ 303/2005).